2011/09/05

Xaxa hil da

Hamabost urtez nire ondoan egon da eta etxean huts handi bat sentituko dut orain.

10 comentaris:

Exprai ha dit...

Sentitzen dut. Ez nuen Xaxa ezagutzen, baina imajina dezaket nola sentitzen zaren. Besarkada bat.

Anònim ha dit...

Sentitzen dut, nire laguna, xaxaren abentura gehienak egiten zituenak, duela urte erdia joan zitzaidan 17 urtez nirekin egon ostean. Eta oraindik bere urratsak entzuten ditut gauean.

H. Etxeberria ha dit...

Besarkada bat hiri

xaxazale ha dit...

Nire doluminik sentituenak, benetan...
Besarkada bat...

kontrabentana ha dit...

besarkada bat!

xaxa beti gure bihotzian.

Bixen @jvcarvay ha dit...

Pasa den Uztailean hazizurria (paperas) izan nuen. Aldi berean nire katuetako bat (bi ditugu) hiltzeko zorian egon zan, eta albaitariarengana eraman joan behar nuen katua. Oinez. Ahaztu beharrezko isolamendua, sukarra eta guzti, ardurarik handiena gure katua.

Gure etxeko atean (barneko partetik) Xaxaren bero iturrien maitatuen tira izan dugu argitaratu zenetik.

Doluminak.

tusfo ha dit...

Hire marrazkien bidez ezagutu nian Xaxa, eta atsegin nian. Sentitzen diat hil izana. Besarkada hiretzat eta ez adiorik Xaxari.

Anònim ha dit...

Gure etxean oso Xaxa zaleak gara gure Lolo katuarekin batera. Eta bere istorioak gure etxeko paretak askotan bete ditu. Ze pena!!

Arrigorri ha dit...

Geuk ere bere falta igerriko dugu. Bere jakinduriak txunditu egin nau beti.

Anònim ha dit...

Orain irakurri berri dut eta a ze atsekabea. Nirea hortik dabil bonboi bat biltzen zuen paperarekin egindako bolatxo baten atzetik... zenbat aldiz ikusi ote nituen bere begietan Xaxaren istorioak. Animo!